Dit jaar stellen het Théâtre National Wallonie-Bruxelles en het Altitude 50 in Marchin voor om de opening van het seizoen samen te vieren.
Een zinderende ode aan krump, het lef en de impact ervan op de nationale en internationale dansscène.
De aarde staat in brand. Wat zou Lucy, de 3 miljoen jaar oude Australopithecus die in 1974 in de Ethiopische woestijn werd ontdekt, te zeggen hebben?
In zijn rauwe eenvoud verlegt Urban Dance Caravan de grenzen van de stad en die van het theater.
Hoe kun je in de wereld zijn als de wereld je onzichtbaar maakt of buitensluit?
Deze hybride wezens, deze cyborg-centauresses, lanceren zichzelf in de aanval van de breuk, in al zijn vormen, als een noodzakelijke daad van verandering.
In het Italië van het einde van de jaren 1990 is Olga met haar 40 jaar en twee kinderen een toegewijde moeder en echtgenote. Op een dag verlaat haar man haar. Alles moet opnieuw worden opgebouwd, te beginnen met de woorden.
Ergens tussen droom en werkelijkheid viert Le Garage inventé de kracht van fictie, met een wereld geweven van het vreemde en wonderlijke.
Jongleren, acrobatie, dans, BMX en clubwerpen komen allemaal samen in deze show vol vulkanische energie.
Het Festival des Libertés is politiek en artistiek, feestelijk en subversief, en mobiliseert alle vormen van expressie om de situatie van rechten en vrijheden te belichten, verzet aan te wakkeren en solidariteit te bevorderen.
In deze solovoorstelling met een unieke stijl, vertelt Laurène Marx haar verhaal als trans vrouw. Ze deelt met ons de vragen die de maatschappij stelt omtrent het parcours van mensen die proberen te ontsnappen aan de binariteit.
Nikki woont in een huis dat niet bestaat. In het huis dat niet bestaat zijn er: Madame Monstre, Les Tout Petits en Nuage le nuage. Nog niet zo lang geleden (…)
Elk jaar keert Dorcy Rugamba terug naar zijn ouderlijk huis in Kigali: er is altijd klimop op de muren, callas en vuurtongen op het terras, palmbomen en pap (…)
Scènes Nouvelles deelt wat het sterk en uniek werk van Franstalige Belgische kunstenaars*ressen inspireert.
Het verhaal van een enige dochter van Marokkaanse ouders in de straten van Brussel, omringd door haar 'broers'.
Getroffen door de levenskwalen belanden sommige mensen binnen de muren van een verouderende instelling: L’Avenir.
Het slaande woord en het welbespraakte lichaam vormen een tweeluik waarin het verfijnde woord voorafgaat aan en gecombineerd wordt met krachtige lichamelijkheid.
Hun kartonnen cabaret is fundamenteel volks en speels en onthult de kracht en magie van deze kortstondige kunstvorm, maar ook de poëtische kwetsbaarheid ervan.
In een poging om zijn relatie met zijn gehandicapte lichaam te herstellen, haalt Dan Daw zijn neus op voor de schaamte waarmee hij opgroeide.
Een mythische dans in die zijn naam ontleent aan de figuur van Shakespeare's jonge held in een koor van merkwaardigheden.
Een theater- en dansfestival voor een jong publiek, waar kinderen, tieners, ouders en grootouders de podiumkunsten kunnen ontdekken (of herontdekken).
Émilienne Flagothier en haar medeplichtige actrices orkestreren een cathartisch antwoord op de seksistische micro-agressies die het leven van vrouwen kenmerken.
Een odyssee waarin slam, rap en krump samenkomen om in dialoog te gaan met alle lagen van het stedelijke leven.
Op dit stuk land zullen fictie en theater dienen als spiegel en blikopener voor de prins van Denemarken.
Vier eeuwen scheiden hen, een fles likeur brengt hen samen.
Een euforische cocktail van medeplichtigheid, broosheid en volharding.
In deze voorstelling waarin muziek dans begeleidt, waarin politiek en ritueel met elkaar verstrengeld raken, buigt Zora Snake zich over de teruggave van rituele voorwerpen die als kunstwerken worden beschouwd en die tijdens de kolonisatie zijn gestolen.
Van het scherm naar het podium, Lola Arias vertelt de aangrijpende verhalen van vrouwen en transpersonen die in gevangenschap leven in Buenos Aires, voor wie muziek bevrijding en verlossing biedt.
Geluid, materialen en lichamen samen om een opeenvolging van droomlandschappen te creëren die choreograaf Eszter Salamon "dynamische monochromen" noemt.
MàD staat voor Mots à Défendre (Woorden om te Verdedigen); «mad» als in gek, outsider, hybride, gewaagd en feestelijk. MàD voor het transdisciplinaire festival dat ons aanspreekt!
Met veel zelfspot deelt ze haar intieme bekentenissen met het publiek op een eerlijke en directe manier, vol heerlijke anekdotes.
ANIMA ontvouwt zich op drie reusachtige schermen en biedt landschappen in eeuwigdurende mutatie.
Wat zeggen onze voor- en achternamen over ons? Waar is onze naam de naam van?
De enscenering is een delicate evenwichtsoefening en orkestreert een diepgaande bevraging van de aard van kunst en de manier waarop kunst ons leven vormgeeft.
Wat als we deden alsof we tien jaar oud waren? Wat als we elkaar dan zouden ontmoeten om te spelen, elkaar in vertrouwen te nemen en groots te dromen?
Geconfronteerd met de eindigheid van ons bestaan en van het hele universum, lijkt het vinden van betekenis voor Simon Thomas alleen mogelijk via kunst en spel.
In deze tijd van vrouwelijke bevrijding transformeren Michael De Cock en Carme Portaceli Emma Bovary in een heldin van de emancipatie.
Om echte of verzonnen verhalen te laten zien en te laten horen die samen het verhaal van onze wereld vertellen.
Met het kunstencentrum Sainte-Gertrude breidt het theater zich uit naar de stad en de wereld, het oneindige universum van artistieke talen, en opent het een kier in het leven van plaatsen die als gesloten worden beschouwd.
Hoe bewonen we het instituut? En hoe bewoont het ons? Hoe treedt een lichaam binnen? Kan het eruit komen?
Haar voorstellingen zijn altijd scores voor grote groepen en tonen op energetische wijze de kracht van het collectief.
