Mijn hand is een bos

Een theater betreden is als een bos betreden. Het theater oriënteert ons, beschut ons, transformeert en zorgt voor ons. In onze ogen is het die hand die de lijn scherpt, die de horizon tekent daar waar nog niets is, die een vriend*in liefdevol de hand schudt, die de tak grijpt of die de vuist samenbalt en hoog heft. Het enige verschil is dat de hand zowel het vertrouwen als de verzachting is van het in aanraking komen met elkaar.