Een bepaalde manier van leven
Denis Lavant
Voor mij is de tekst van het grootste belang en ook heb ik veel gelezen, in de meest uiteenlopende genres en contexten. Via poëtische lezingen heb ik geprobeerd om een marskramer van woorden te worden. Door de versnelling in de moderne communicatie treedt er tegenwoordig een groot taalverlies op tussen het geschreven en het gesproken woord. Poëzie leidt ons terug naar de waarde van lange en korte lettergrepen, naar de woordtextuur. Als acteur ben ik uiterst gevoelig voor de klank en de smaak van woorden.
Ik nam het gebaar als uitgangspunt en wilde zo een nieuw kanaal creëren om de zeggingskracht van mijn woorden te verhogen. Taal fascineert me en doordesemt ook de poëzie, het woordspel, of de wilde etymologie! Het is een rijkdom, een bron van leven. In taal zit iets fabelachtigs, dat zich sinds onheuglijke tijden bij vlagen manifesteert.
De tekst te mogen dienen, daar is het mij om te doen. Ik wil mijzelf in een theatercreatie ten dienste te stellen van een auteur.
(…)
Ik denk ook dat poëzie niet alleen weerklinkt via het geschreven teken, maar vooral via een menselijke toestand of een bepaalde wijze van leven. Het is een manier om een glimp op te vangen van de wereld rondom ons. En daarom geloof ik dat een poëzievoorstelling paradoxaal genoeg de meeste slaagkansen heeft wanneer ze zoveel mogelijk improvisaties toelaat. Die van mezelf waren snapshots. De term "opvoering" verveelt me. Ik heb het liever over "poëtische neerslagen". Als ik met muzikanten werk, moet ik de route natuurlijk strikter vastleggen om mezelf afspraken en referentiepunten te geven. Als ik alleen ben, aan mezelf overgelaten, kan ik op elk moment andere wegen bewandelen en op het allerlaatste moment beslissen. Ik ben vrij om mijn eigen teksten en speelaanwijzingen te kiezen, waarbij mijn enige eis bestaat in de uiterste noodzaak om te "zeggen". Ik probeer voortdurend een overeenkomst te vinden tussen mijn onmiddellijke gevoel en mijn doel, om het evenwicht van dit experiment te bewaren in overeenstemming met de luisteractiviteit en de aandacht van de toeschouwer.
— Uittreksel uit Échappées belles van Denis Lavant
gepubliceerd in september 2020 door Les impressions nouvelles