Dit jaar stellen het Théâtre National Wallonie-Bruxelles en het Maison de la culture de Tournai voor om de opening van het seizoen samen te vieren, als gelijken, in het hart van Wallonië, in Doornik.
Op de set produceert het Collectif 49 701 een feuilleton. In drie seizoenen van drie afleveringen, één seizoen voor elke dag van het festival. Het is een eerbetoon aan de brute en ietwat ondoelmatige energie van deze jonge mannen die liever ter plekke zouden sterven dan hun zwaarden af te geven.
Voor deze creatie grijpt OKIDOK terug naar een non-verbaal clownsduo dat zich oriënteert op de gevestigde esthetiek van het mimetheater. De clowns, vervormde spiegels van onze broze menselijkheid, gieten de verborgen absurditeit van ons bestaan in beelden.
Madame Bénédicte zit met een hoop problemen: haar bakkerij heeft het moeilijk. Met de hulp van Lidi, heeft zij besloten om een «mobiel bakkerijreservaat» op te richten. Maar zal Meester Piazza, de ambachtelijke bakker en beoefenaar van een uitstervend beroep, het spel willen meespelen?
Fusion is een intense band tussen twee vrouwen – Joëlle Sambi en Hendrickx Ntela – die hun kunstuitingen, namelijk slam en krumping, overstijgen om een gemeenschappelijke podiumtaal te creëren.
Stadium is opgebouwd uit fragmenten van de werkelijkheid en orkestreert een onwaarschijnlijke confrontatie. Het stuk verkent de sociale groepen en maakt komaf met clichés om zo de vurigheid van de stadionliefhebbers te eren.
Léonard Berthet-Rivière en Muriel Legrand laten de vaudeville herleven, slalommen doorheen de toneelaanwijzingen en surfen op de absurditeit in een vrolijke en uitzinnige lezing.
Verliefd op de 50's en 70's swingt Billy June tussen de decennia, van Cry Baby tot Misirlou via Billie Eilish, Chick Habit, Madonna...
Mohamed El Khatib voulait écrire un texte à partir d’entretiens réalisés avec sa mère. Le 20 février 2012, la mort interrompt tout.
De tijdelijke stopplaatsen volgen elkaar op en voeren ons van Fontainas naar de Beurs, en naar het De Brouckèreplein. Zoals zovele plekken op deze voetgangersroute verwelkomen zij dansers.
Renault 12 is het intieme epos van een zoon die overlijdt, een filmische ervaring gebaseerd op documentair materiaal: de repatriëring van de overleden moeder van de regisseur van Frankrijk naar Tanger.
Bevangen door een vreemde emotie, half afschuw en half tederheid, besluit Eline Schumacher de zes beste vrienden van haar vader bijeen te brengen voor diens schijnbegrafenis.
Clément en Guillaume Papachristou weven een draad die hen verbindt en die loopt van Brussel naar Marseille, hun respectievelijke woonplaatsen.
Alessandro en Mauro leggen gebaren vast en ontvouwen hun trajecten, van Marianne Faithfull tot de Boléro van Béjart, van de Italiaanse jaren van lood tot Pier Paolo Pasolini, van veren tot pruiken, zonder de tutu’s te vergeten.
