Burning

Je ne mourus pas et pourtant nulle vie ne demeura
Julien Fournier, l'Habeas Corpus Cie, texte Laurence Vielle

03 > 07.12.2019

Circus

Hij stapelt de ene op de andere kartonnen doos, springt op een loopband, kleedt zich al lopend aan. Hij probeert de controle te houden over zijn omgeving, maar die ontglipt hem. Langzaam dringt zich een keurslijf van repetitieve taken op, met dit dolgedraaide mechanisme als enige horizon.

Julien Fournier houdt de huidige arbeidswereld en zijn steeds absurdere eisen tegen het licht op basis van ware levensverhalen die door Laurence Vielle werden opgetekend. De e-mail die om 1 uur ’s nachts aankomt en die we plichtmatig beantwoorden. De verplichting om in een paar maanden een geheel nieuwe functie te leren. De meedogenloze druk van de hiërarchie. Al die beroepssituaties waardoor je langzaam opbrandt, tot aan de ‘burn-out’. Met zijn acrobatenlichaam maakt Julien Fournier het leed zichtbaar van de slachtoffers van dit cynische systeem, dat wordt verteerd door de honger naar een steeds hoger rendement. Met documentaire doeleinden gebruikt Burning circustechnieken en een poëtische choreografie om te laten zien hoe een man eerst wankelt en zich dan bevrijdt uit de productivistische dwangbuis.