Je vis dans une maison qui n'existe pas

Nikki woont in een huis dat niet bestaat. In het huis dat niet bestaat zijn er: Madame Monstre, Les Tout Petits en Nuage le nuage. Nog niet zo lang geleden is Nikki in woede uitgebarsten en nu is ze op zoek naar wat ze kwijt is: haar kalmte. Nikki moet haar kalmte terugvinden en om dat te doen heeft ze Madame Monstre, Tout Petits en Nuage le nuage nodig. Zonder hen kan ze het huis dat niet bestaat niet verlaten en terug naar huis keren...

Je vis dans une maison qui n'existe pas is een tekst dat de naïviteit van een sprookje combineert met de pragmatische brutaliteit van direct, rauw proza.

Het stuk weeft een portret van de psyche van een persoon die lijdt aan een dissociatieve persoonlijkheidsstoornis en woedeproblemen. Het opent een venster op het omgaan met jeugdtrauma's, de inertie van het psychiatrische systeem en de noodzaak om je persoonlijkheid te fragmenteren om te overleven in een wereld waar neuro-atypische mensen zich buitengesloten, ontoereikend en onherstelbaar voelen.