Le Bonheur

Theater is nooit grootser dan wanneer het put uit de bronnen van de werkelijkheid, uit het document. Sinds 2005 is dit dan ook de motor voor de toneelvoorstellingen van regisseur Tatjana Frolova, een leidende figuur in het KnAM Theater. In het hart van de industriestad Komsomolsk aan de Amoer, in het verre oosten van Rusland, is het KnAM-theater een bijna utopisch eiland van verzet, waar de wind van de vrijheid waait en waarvan het bestaan, al meer dan dertig jaar, vooral een kwestie van overleven is.

Als een ceremonie opent Le Bonheur met stemmen van elders, schaduwen die achter plastic gordijnen glijden, geprojecteerde getuigenissen die een wisselwerking aangaan met de acteurs op het toneel. Zij delen hun heden, de moeilijkheden van hun bestaan. In een tijd waarin alles in duigen lijkt te vallen, ontcijfert Tatjana Frolova de historische feiten en steunt ze daarbij op de getuigenissen van haar landgenoten, met haar camera als onmisbaar werkinstrument.

Wat is voor ons als natie vandaag het kostbaarst en het meest wenselijk, nu het socialisme en de ideeën van ”broederschap-gelijkheid-vrijheid” naar de afvalbak van de geschiedenis worden verwezen en worden vervangen door de religie van ”comfort-stabiliteit-veiligheid”? Het lijkt erop dat de Russen het geluk, dat kostbare goed, hebben afgezworen.

Tatiana Frolova verkent, voor zover mogelijk, deze teloorgang van het geluk, met haar ogen wijd open op haar land. Ze streeft naar een nieuwe en meer egalitaire wereld, op weg naar harmonie. Het stuk benut een breed spectrum aan mogelijkheden. Het maakt intens gebruik van recente en oudere beelden – foto’s, video’s, archieven – en brengt zo een verscheidenheid aan standpunten ten gehore. Het waagt zich aan ongebruikelijke spelletjes, minder op zoek naar virtuositeit dan naar een krachtige beroering van de zintuigen.

Première belge