Above zero

‘Est-ce ainsi que les hommes vivent?’ (Leven mensen nu eenmaal zo?), vroeg de Franse dichter Aragon zich in een van zijn beroemdste gedichten af. Diezelfde vraag houdt de Syrische choreograaf en regisseur Ossama Halal bezig. Hij leeft tegenwoordig in ballingschap, en zag het gedrag van de door de oorlog verdoofde mannen en vrouwen in zijn land. Wat is de juiste reactie op een bombardement?

Hoe (over)leef je in een vluchtelingenkamp, waar je de metalen bedden ervaart als kooien (zozeer voel je je opgesloten en gevangen) en waar de hardvochtige strijd om voedsel en ruimte paradoxaal genoeg dezelfde gedragingen oproept als de oorlog?

In de voetsporen van Bertolt Brecht, die er gedichten aan wijdde, onderneemt Ossama Halal een dichterlijke queeste met universele relevantie. Omringd door Syrische, Libanese en Franse spelers ontrafelt hij de dialectische krachten in de mens waardoor geweld angst veroorzaakt en angst geweld oproept.