Pueblo

Hoe kunnen we verhalen verzamelen en vertellen? Hoe wordt de essentie van een personage in beeld gebracht? Na Discours à la nation en Laïka zetten Ascanio Celestini en David Murgia hun samenwerking voort om het pad te effenen voor een nieuw toneelverhaal rond deze grote groep ‘onzichtbaren’. In Pueblo blijft de Romeinse schrijver trouw aan zijn voorkeur voor vertelling en mondelinge traditie. Hij verhaalt de lotgevallen van flamboyante personages die we soms herkennen uit andere voorstellingen. 

Een zwerver, een zigeuner, een barkeepster, een magazijnbediende, een supermarktkassierster... Allemaal personages van wie we het pad kruisen zonder al te veel op hen te letten, vanuit een soort paralleldimensie waarin onze eigen levensgeschiedenis zich afspeelt. Het zijn telkens levendige silhouetten, fijn geschetst door het raderwerk van hun veelal ellendig dagelijks leven. Deze verhalen schilderen de meest rauwe, meest menselijke en meest politieke dimensie in het verwoeste bestaan van de eenzaamste medemensen in onze samenleving.