Dominique toute seule

“Dominique, je slaapt in het bos, voor het eerst. / Het is een beetje koud, je denkt aan thuis. / De vogels zijn gestopt met zingen. / En de wolven liggen op de loer. / Dominique, je bent alleen vannacht.”

Hoe kun je je eigen lied zingen als dit niet past bij het lied van de wereld? Dominique toute seule neemt ons mee in het gezelschap van een vrouw die zichzelf doorzichtig voelt worden. Discreet begeleid door haar beschermengel, loopt Dominique over de paden van een bos en gaat ze in gesprek met de elementen. Langzaamaan krijgt ze terug vorm door de ontmoetingen onderweg, door de dagen en de nachten, door de klanken die haar omringen.

Op een leeg podium houden twee emotioneel ontvankelijke personages ons in de ban met dat bijna niets dat de kracht van groot theater uitmaakt. Ze nemen ons mee op een tocht naar het hart van zichzelf, naar het hart van de ander, naar de plaats waar men z’n grootste angsten onder ogen ziet en z’n grootste vreugdes beleeft. Een voorstelling tussen gelach en gezang, geweven met een draad zo zacht dat het ons diep ontroert.

Copresentatie La montagne magique, Théâtre National Wallonie-Bruxelles, BRONKS
Als onderdeel van het EXPORT/IMPORT Festival